“Sonbahar yaprakları dökülürken, umudun yaprağını tuttum ben. Yere düşücek son çiçeği avuçlarıma aldım. Avucumdaki son çiçek, bana umut etmeyi öğretti. Ve ben avucunda kalan son çiçekle bir kitap yazdım. O çiçek, bana yaşamayı ve yaşatmayı öğretti. Ben umudun şairi..” diyerek dizelerine başlayan yazar, kendini şiire adamış. İçindeki aşkı,