Bir şeyden anladıkları falan yoktu, yaşamın gerçeklerini de kavramaktan uzaktılar; inanın, beni en çok da bu çileden çıkarıyordu. Tersine, en belirgin, göze batan bir gerçeği bile inanılmaz derecede aptalca karşılıyorlardı; daha o yaşlarda yalnızca başarının önünde eğilmeye alışmışlardı. Hakça olan, ama ezilmiş, küçük düşürülmüş her şeyi iğrenç bir biçimde küçümseyerek alaya alıyorlardı. Rütbe aklın göstergesiydi onlar için, daha on altısında sıcak müdür odalarının hayalini kurmaya başlamışlardı. Kuşkusuz, bunda onların aptallığının etkisi olduğu kadar, çocukluk ve yeniyetmelik çağlarında yaşadıkları ortamın kötü örneklerinin de etkisi vardı.
Sayfa 79 - Can YayınlarıKitabı okudu
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.