12 Eylül döneminde baskılara karşı Mamak hapishanesinde başlayan 42 gün süren bir açlık grevini anlatır..İçeride olanlar kadar dışarıda kalanların da halini aktarmıştır. Kitabın içerisindeki tüm öyküler farklı sınıf ve sosyal çevreye mensup annelerin ağıtlarından , gözyaşlarından, yürek yangınlarından süzülerek yazılmış.Yazarın kendi oğluda o dönem Mamak'ta tutukludur. Yazar kitabı “Bir daha böyle şeyler yaşanmasın, insanın insana zulmü bitsin, bir daha böyle kitaplar yazılmasın diye yazdım” diyecekti.
"zalimin gecesi mazlumun gecesiyle birdir
ve daha uzundur zulme karar verenin gecesi
çünkü acıların, çığlıkların, kargışların sesi
iğne deliğinden geçeğen olur
dokuna dokuna kıyıcıya cellada
varır, sebebin kapısında durur.."
