Tüm bu adamların ortak bir noktası vardı. İktidarın ve gücün keyfini çıkarıyorlardı. Hepsi bir masumu tutuklarında ya da yoldan geçen birine kimlik sorduklarında büyük keyif yaşıyordu. Birkaç yıl öncesine kadar bu adamlar açlıktan ölüyordu ve çörtenlerdeki suları içiyordu. Şimdi ise hiçbir şeyden çekinmeden ortalığı kasıp kavuruyorlardı. Onlar efendilerdi. Onlar şiddetti, güçtü. Ve tüm bunlar, vicdanları tuvalete atmaya değerdi
Sayfa 102 - Franz BeewenKitabı okudu
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.