"Annelerle kızların, babalarla da oğulların arasında, melankoliyi güzel tanımlayan bir çelişki var; çünkü kadınlar anneleri tarafından, erkekler de babaları tarafından tam ve net görüldükleri zaman ancak kendileri olabiliyorlar. Net görülmezsek varlığımız tamamına ermez bir türlü. Eksik kalır. O eksikliğin özlemidir biraz da melankoli. Âşık olduğumuz insanlarda da ararız kendi bütünleşmiş imgemizi, ama en önemli, en hayati aynalarımız anne ve babalarımızdır."