Arkadaş eşittir sadakat. Aslında tüm gerçek duygular eşittir sadakat ya neyse. Orası derin su, boğulmadan kıyıdan kıyıdan yazayım. Peygamber efendimizin, alemlerin efendisi olduğunu biliyoruz. O yüzden de onun kimseye ihtiyacı yoktu, Allah yeter diyebiliriz. Ama öyle dememiz murad edilmemiş belli ki. Onun en iyi arkadaşı kimdi diye düşünmüyoruz , çünkü biliyoruz. Onu kendisi sıfatlandırmış, Allah(c.c) da kendi dostluğuna kabul ederek taçlandırmıştır. Hz. Ebubekir(r.a) tabii ki. Burada ona olan sevgimi dile getirmeden geçemem, biraz sapalım konudan. Çok seviyorum be. Bir onu, bir de Hz. Hatice annemizi çok seviyorum. O ikisi olmasa nasıl olurdu, kimin eliyle gelirdi yardım bilmiyorum ama onlar başka. Yüzlerini hiç merak etmiyorum ama huylarını çok merak ediyorum ikisini de yakından tanımak isterdim. O kadar. Peygamberimizin koruyup, kolllanması işi meleklere de verilmiş zaman zaman ama bunu dünya hayatında çoğunlukla arkadaşları yapmış. İşte bu yüzden onlara 'sahabe' denmiş. Sahip çıkanlar, tutanlar, koruyanlar, kayıranlar. Allah(c.c) hepsinden razı olsun. Çok sevimli bir kitaptı. Benim arkadaşlık kavramımı da sadece sadakat karşılıyor. Bunun nerede kırıldığını düm gibi hatırlıyorum ama geri de gelmedi bir daha asla. Ortaokulda zaten kız erkek ayrımım yoktu. Lisede fark ettim bunu. Kızı erkeği olmaz ya omurgası olur arkadaşlığın, ben kötü yaralandım. Bir daha da kimseye güvenmek gelmedi içimden. Sağ olsunlar insanlar da beni çok nadir yanılttı. Tabii ki canı gönülden affettim gitti hepsini. Çünkü bir daha kimseye arkadaş dememek gibi bir kazanımım(!) oldu. Olan şey belki çok basit bir şeydir bugün ama o gün değildi. O gün ben arkadaşların asla birbirinin arkasından iş çevirmeyeceğine inanacak kadar safiyane düşünüyordum. Hamm. Bir de . Bir daha asla fotoğraf makinesi kullanmadım. Herkes yerinde mutlu olsun be. :)

Peygamberimin ArkadaşlarıTaha Kılınç · Timaş Yayınları · 200942 okunma

·

59 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren