Kitabı elime almam ile bitirmem bir oldu ve hâlâ gözlerim dolu dolu, hâlâ tüylerim diken diken.
Benim kitaptaki çıkarımlarıma gelecek olursak:
Cinayet; bir insanı kendi sebep yada bahanelerimizi öne sunarak öldürmenin adıysa; öldürülen kişiyi öldüreni öldürmenin adı cinayet değil miydi? Bu iki cümleyi birbirinden ayıran yada ayrı düşüren neydi ? Biraz karmaşık bir cümle kurduğumun farkındayım ama tekrar tekrar okuduğunuzda anlayacağınızdan eminim.
Şuan sorularımdan ötürü bana kızıyor olabilirsiniz. Bu soruları sormak kitabı okumadan evvel benim içinde söz konusu değildi. Şimdiyse kitabın anlatmak istediği şeyin tam olarak bu sorular-sorgular olduğunun kanısındayım.
Cinayet suçu işleyen bir adam ve onun ardında kalan üç kadın; evlatsız kalan yaşlı bir anne, dul kalmış ve pekte sağlıklı olmayan bir eş ve babasız kalan küçücük bir kız çocuğu. Olay örgüsüne her açıdan bakmak zorundalığını ısrarla vurgulamak istiyorum..
Bir suç ve suçun karşılığında karara varılmış bir ceza; idam. Bunu söylemek çok kolaymış meğer. (Artık değil)
Ben yine dinim islam üzere yoğunlaşarak cümlelerimi devam ettireceğim. İslam da, suç işleyip sonrasında gönülden pişmanlık duyan, aman dileyen kimseye ölüm cezası verilmez. Cinayet üzere bir suç işlenmiş ise kısas vardır elbet ama katil olan kimse aman dileniyorsa sürgün vb cezalarda verildiğini kitaplardan okuduğum kadarıyla hatırlıyor gibiyim. (Eksik biliyor yada hatırlıyor da olabilirim) Bu cümlelerimi düz yazı gibi yalnızca okuyup geçerseniz 'Katil bir kimse ölmeli, idam edilmeli' demeniz kaçınılmaz ve evet sözlerinizde haklısınız da. Lakin eseri okuduktan sonra bir insana 'idam cezası' verilmesi konusunu bir kez daha gözden geçireceğinizden şüphe duymuyorum; en azından merhamet duygusunu kaybetmemiş olanlar için şüphe duymuyorum.
Evet adalet önünde suçlular cezalandırılmalı, ama bu cezalar verilirken suçlunun son ruh hâlininde gözler önünde bulundurulması gerektiğinin kanaatindeyim. Bir insanın ölümüne sebebiyet vermek elbette cezasız kalmasın burada hem fikiriz; hatta suç eğer bir cinayet ise cezalar hafifleştirilmesin de. Kanunlar insana; o insan ruhunun ağırlığınca bedeller ödetsin yada cezalar versin. Ama aylar yada haftalar evvelinden söylenerek ölmeden öldürülmesin :( Yada yüzlerce insanın alkışları, çığlıkları, sevinçleri arasında değil de bir ücra köşede; sessiz ve usulca gerçekleştirilsin idam dedikleri ceza..
Ve ve ve Yazarımız 
Victor Hugo 'ya gelecek olursak harika bir anlatım ile bizlere dikkate alınası bir konu üzerinden farklı bir bakış açısı sunmaya çalışmış, çokta güzel sunmuş kalemine sağlık . Tüm okurlara rahatlıkla tavsiye de bulanabileceğim bir eser daha ekledim listeme ve bu yüzden de mutluyum. Son olarak birkaç dua ekleyerek cümlelerimi bitirmek istiyorum; Allah, kimseyi doğrudan şaşırtmasın. Allah her birimize, her birimizin gönüllerine merhameti, iyiliği, doğruluğu ilmek ilmek işleyebilmeyi nasip etsin. Doğrudan şaşanlarımıza, yanlışa düşenlerimize hidayet; onlara muamele edeceklere ise adalet terazisini en doğru şekilde tartmayı nasip etsin. Amin
·
55 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.