"1882 yılında Ağrı Tutak'tan zulümden kaçıp çarlık Rusya'sının hakimiyetindeki Kars'a gelen Ezidiler Digor'un on altı köyüne yerleştirildiler. Buradan da 1917 yılında Kafkaslara göç ettiklerinde, Abdurrahman abinin portrelerine konu olan trajedilerle ayrılırlar. Ebeveynlerinin öldürüldüğü, çocukların yetimhanelerde büyüdüğü acılı, zor yıllar yaşarlar. 1930'lardan itibaren Kürt dili, edebiyatı ve sanatında Rönesansı yaratan ilk kuşak yazar ve şairler Erebe şemo, Casime Celil, Qanade kurdo, Heciye Cindi, Xelile Çaçan'ın peşinden; ikinci kuşak Şikoye Hesen, Ferike Usiv, Ordixane Celil, Celile Celil, Nura Cewari ve ismini sayamadığım ama kitapta yaşamlarından kesitler olan olan onlarca kahramanın ruhu halen Digor'da yaşıyor."
Digor'un Sürgünleri, Abdurrahman Ada, Günce Yay, İstanbul, 2021, s. 7