"Gözyaşlarım artık diken değil, gül kokuyordu çünkü onlara senin adını verdim."
"Akif Selim Çakırca... Kalbinize söyler misiniz lütfen, müsait olduğu bir gün benim için çarpsın."
Sanırım hayatım boyunca bu kadar saf bir sevgiyi bir daha göremiyeceğim. Akif Selim ve Mislina o kadar güzeldi ki..
Kitap durağan ilerlemesine rağmen Akif Selim ve Mislinanın diyalogları sizi o kadar içine çekiyor ki ne ara kitabı bitirdiğinizi anlayamıyorsunuz. Bu kitabı okurken üslubun bir kitapta ne kadar önemli bir şey olduğunu anladım sanırım. Kitap olaylı değil ama üslubu için kesinlikle okumanız gerekiyor bence.
Kitabın konusu tamamen romantik, Mislinanın sardunyaları, köpeği çakır ve kuşu kumru hanım var. Birde Edebiyat Fakültesinde aynı sınıfta olduğu ve evinin alt katında yaşadığı Akif Selime hisleri var.
Kalbim bırakarak okudum. Bir sürü güzel detay vardı kitapta. Hatta kitabı bittiğinde o dünyadan ayrıldığım için de üzüldüm. Serinin 2. ve 3. Kitaplarınıda en yakın zamanda okumak istiyorum.
