…Sayılı günler. İşte geldi, geçiyor. Bir çay iç esintili maviliğe, renkli çiçeklere karşı. Şu ne çiçeği acaba? “ nasıl bilemezsin çok ünlüdür” Çiçeğe, kuşa, doğa güzelliğine bakamadık, bakamadık öyle, ıvırzıvırlarla oyalandık yıllar yılı. Olmazsa, dert yarattık kendimize. Beş para etmez kişilerin, olayların, adlarını, öykülerini halledik, çiçekleri, kuşları belleyemedik. Doğaya bakmasını, doğayı sevmesini bilemedik. Sevgisiz kupkuru bir yaşam. Yazımı bitireyim, ilk işim denize koşmak olacak. Sonra çiçeklere. Çığlık çığlığa uçuşan, ötüşen kırlangıçlara. Mavi gökyüzüne. Güneşin batımına. Ayın yükselmesine. Sahilde ateş yakan çocuklara. Gülüşen, sarmaşdolaş yürüyen gençlere. Deliksiz, derin, şarkılı uykuya.
Yaz, bir mutluluk bacalı endüstri kentlerinden uzakta. Uzatın ellerinizi, doğayı, insanı, sevgiyi kucaklayın. 
Naci Girginsoy
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.