Dünyanın en başarılı, en tanınmış, gastronomi sanatına çağ atlatmış gurmesinin yaşamak için sadece ve sadece kırk sekiz saat gibi kısa bir süresi kalmıştır. Normal bir insan bu gibi durumda ne yapar az çok kestirebiliriz belki ama ünlü gurmemiz ne yapıyor; gençliğine ait " ilk tadı " aramaya, hatırlamaya koyuluyor. Leziz yemekler eşliğinde geçmişe yolculuk yapmak çok hoştu. Bazen taşrada bir köyde, bazen bir sahil kenarında ya da büyük metropollerde gerçekleşen, yemeklerin başrolde olduğu anlara konuk olmak çok keyifliydi. Muriel Barbery'nin çok etkili bir kalemi var. Yer yer kaleminin sertleştiği ironilerin ve eleştirilerin havada uçuştuğu bölümler yok değildi ama şarapların konuşulduğu ortamda sarapların canımı çekmesi, dondurma veya sorbelerin adının geçtiği yerde aklımın o tatlara gitmesi yazarın anlatım gücüne en iyi örnek olduğunu düşünüyorum.. Bunun dışında çevre- mekan tasvirleri de oldukça güzeldi, bu bölümleri okurken çok eğlendim. Kitap boyunca bana kriz geçirtip, saç baş yollduran karakterler de yok değildi. Ukalalıkta zirveye oynayan, egosu kendinden metrelerce yüksekte olan, evdeki kedisine- köpeğine hatta ve hatta Venüs Heykeline bile ilgi ve alaka gösteren beyimiz söz konusu ailesi olunca suratsız, nemrut, duyarsız birisine dönüşüyor. İşi her şeyin önünde olan bu kişi söz konusu ailesi olunca duvar gibi katı olabiliyor. Karısı Anna ise ayrı bir kriz nedeni. Çapkın burjuva kocasnın tüm ihanetlerine rağmen "seni çok seviyoruuuuum, ölme" demesi tansiyonumu düşürdü desem yeridir. "Yemek" olgusunun ihtiyaç dışında başlı başına bir sanat olduğu, tadından, kokusundan, görselinden farklı hazlar alındığını ve tüm bunların birleşiminde orgazmın yaşandığı bir dünya girmek, tuhaf karakterlerin üzerinden kendi dünyamıza gönderilen ışığı görmek/takip etmek 139 sayfalık bir okuma esnasında gerçekleşen birçok durumdan sadece birkaçı. İnsan olarak hiç ölmeyeceğimizi düşünerek yaşamak ve en çokta korktuğumuz, düşünmek istemediğimiz anların içinde kendimizi bulmak. Belki de en zoru nedenlerimizin farkında olmamak... Işığı görmeden ayılmak dileğiyle...

Gurmenin Son YemeğiMuriel Barbery · Kırmızı Kedi Yayınevi · 2015182 okunma

·

113 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.