Jose Saramago dili kullanma şekli bakımından nevi şahsına münhasır bir yazar. Bu kitabın dili ilk başta bana çok karmaşık geldi. Sanırım sebebi siyasi bir konuyu işliyor olmasıydı. Fakat biraz sabrettikten sonra bir cümleyi bir kere okumayla anlayabilecek düzeye geliyorsunuz. Kitapta siyasi bir kaostan bahsediliyor. Başkentteki insanların büyük bir yüzdesi birden boş oy kullanıp partilere "bizi yönetmeyi hiçbiriniz hak etmiyorsunuz." mesajı veriyor. Siyasiler ise bu duruma çözüm bulmak için halkı cezalandırmayı uygun buluyor ve onları kendi haline bırakıyorlar. Ben buradan sonra halkın, başında bir otorite yokken bile hayatlarını gayet güzel idame ettirebildiklerinin anlatılacağını ve devletin pes ettiğinin gösterileceğini zannettim fakat öyle ilerlemedi konu. Körlük kitabındaki kör olmayan kadınla bağlantı kuruldu ve konu daha çok kör kadını suçlu çıkarması için görevlendirdikleri komiser üzerinden ilerledi. Öyle güzel ipuçları verilmiş ki devlet yönetimiyle ilgili. Evrensel bir durum olduğunu gayet net anlıyorsunuz. Ülkemizin içinde bulunduğu durumdan ötürü de epey anlamlı. Devlet ilişkilerinin kişisel ilişkilere benzemediğini apaçık kanıtlıyor size kitap. Devletin bekası için birkaç masuma acımayacağını görüyorsunuz. (Her öldürülen masumdur, anlamı çıkmasın bu söylediğimden. Sadece bu kitapta böyle.) Kısacası, Körlük'ten sonra okunması gereken gayet değişik ama bir o kadar da tanıdık bir hikayesi olan kitap. Devlete göre beyaz körlükten sonra beyaz oy hastalığına kapılan insanlar... Halbuki beyaz oy, körlüğün tam aksinin yani görmenin kanıtı. Artık bir şeyleri gören insanlardan bahsediyor, herhangi bir hastalıktan değil...Tavsiye ederim, ilk sayfalarda dili anlayabilmek için sabrederseniz sonunda siz kazanacaksınız…

GörmekJosé Saramago · Kırmızı Kedi Yayınları · 202217,8bin okunma

·

624 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.