Hz. Peygamber'in savaşlarının tümü savunma savaşıdır. Çünkü o, doğup büyüdüğü Mekke'den hicret ettiği günden itibaren sürekli saldırı altında olmuş, bunun için de sürekli savaş halinde bulunmuştur. Peygamber'den sonraki savaşlara gelince onların çok az bir kısmı bu niteliktedir. Muaviye'nin despot bir Emevi kralı olarak idareyi ele aldığı günden itibaren ise savaşlar İslamî-Muhammedi niteliklerini yitirmiş, toprak gasbi ve tagallüp savaşına dönüşmüştür. İslam'ın büyük vicdanları bilmişlerdir ki, Emevîlerin yönetimindeki Müslüman coğrafyalarda meşruiyeti doğmuş olan tek savaş, Emevî yönetimine karşı savaştır. Emevîlere bu gözle bakan Müslüman düşünürlerin başını İmamı Azam Ebu Hanife (ölm. 150/767) çekmektedir. O, bu anlayış ve imanla verdiği büyük mücadelenin faturasını hayatıyla ödemiştir ama tarihe Kur'an imanı adına ölümsüz bir mesaj ve hatıra bırakmıştır. Biz onun bu ölümsüz hatırasını insanlığa tanıtmak için 'Arapçılığa Karşı Akılcılığın Öncüsü İmamı Azam Ebu Hanife' adlı eserimizi yazdık.
Sayfa 190Kitabı okudu
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.