" Kendine duyduğun öfkeyi başkasından çıkarmaya çalışmak... Tam benlik bir hareket. "
" Sana benzediğimi mi söylüyorsun? "
" Ne hissettiğini bildiğimi söylüyorum. "
Sorumu resmen ağzıma tıkamıştı.
" Nefret duysaydın sıkıntı olmayacaktı değil mi? "
Cevap vermedim.
" Ama bana nefret yerine sevgi duyduğun için sinirlisin. "
Dikkatle gözlerime bakarken yüzündeki alaycı gülümseme yavaşça solmuştu.
" Sevgi yerine nefretin normalleştirildiği bu dünyada, daha nice aileler, nice arkadaşlıklar, ve nice aşklar nefretle yitip gidecek..."
Bir süre sustu. Ardından yarım kalan sözlerine devam etti:
" Çünkü nefret etmek, sevmekten her zaman daha kolay ve zahmetsiz olmuştur. "
Sayfa 306 - Akın KorelKitabı okudu
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.