Şurada işte. Senin adımlarınla uslanmış, durulmuş toprağın şurasında. İllâ gelmem mi gerekiyordu? Hayır. Beş kez katlanmış atkımın içinde boynum ve senin bana en yakıştırdığın gömleğime sarılı bedenimle. Türbelere uğrayarak. Göğsümde hoparlör fısıltılarıyla.
Bütün dünya bir gölgedir. Bir aynanın gölgesinde de biz...
J 
Tugay Kaban
·
70 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.