Ne yaparsak yapalım, hangi yolları denersek deneyelim, çocukları zorlayarak ve baskı kurarak bir şey başarmamız mümkün değildir. Kitapta her ne kadar tuvalet bağımsızlığı kazanılmasından bahsedilse de temel olarak ele alınan şey zorlamanın faydadan çok zarar getireceğidir. Bazı yerlerde çocuğun arkasında olmaktan çok yanında olmak gereklidir. Bazen de onun öne çıkıp bir şeyler yapmasını beklemek olması gerekendir. Çocuğun kişisel gelişimine en büyük katkı, bu şekilde bir tutum göstererek ona inanmaktır. Tuvalet bağımsızlığı kazanmak da çocuk ve aile için çok önemli bir eylemdir elbette. Çocuk bu bağımsızlığı her türlü kazanacaktır. Ama dikkat edilmesi gereken çocuğun sosyal, duygusal, ve bilişsel beceri ve değerlerini üst seviyeye çıkarıp ve bunu koruyup bağımsızlığın kazanılmasıdır. Tuvalet bağımsızlığını kazanma sürecinde çocuk travma yaşayacağı ve korkacağı bir çok durumla karşı karşıya kalabilir. Aile bu durumlara karşı bilinçli ve olumlu tavırlar sergilemelidir. Çok hassas başka bir konu ise ebeveynlerin "rol model" olmasıdır. Evet, çocuğa rol modeli olmadan, örnek olmadan hiçbir konuda tam başarı sağlanacağını sanmıyorum. Çocuk kişilik gelişiminde aileyi örnek alır ve doğrusunun bu olduğunu düşünür. Bu durumda ebeveynlerin üzerinde büyük bir sorumluluk bulunmaktadır. En küçük olumsuz ve olmaması gereken hareket ve davranışlar çocuğun gelişiminin olumsuz yönde tetikleyecektir. Gerek tuvalet bağımsızlığı gerekse başka eylem ve dönemlerde çocuğun kişiliğini ve mizacını ön plana koymak ve bütün eğitimi bu çerçevede uygulamak hem çocuk hem de ebeveynler için sağlıklı bir yaşam biçimi sağlayacaktır. Baktığımız zaman kendimizde de mizacımızın ve kişiliğimizin öneminin bilinmesi ve buna uygun davranılması, karşımızdaki insanlarla olan iletişimimizi daha rahat ve olumlu bir yöne çekmektedir. Tuvalet bağımsızlığı ve benzeri hayatımızın parçası olan ve yapmak zorunda olunan eylemleri çocuklar için ızdırap hâline getirmek yerine bunları oyun, kitap, müzik gibi aktiviteler ile eğlenceli hâle getirmek ve oluşabilecek travmaların ihtimalini de en aza düşürerek çocuğun gelişimine büyük katkıda bulunmak ebeveynlerin yapması gereken en değerli ve anlamlı yoldur. Ayrıca bahsetmek istediğim başka bir konu ise ailelerin mükemmelliyetçi tutumlarını çocuklara, özellikle çok küçüklükten beri yansıtmalarıdır. Çocuklar hedeflere tam zamanında ve doğru bir şekilde ulaşamasalar bile çocuğun emeği ve isteğinden dolayı, ebeveynlerin çocuklarına inanması ve çocuğun yanında olduklarını hissettirmeleri çok ama çok değerlidir. Çocuklar büyür tuvalet bağımsızlığını da kazanır, okula gider, iş sahibi olur... Bunlar hep birinin yerini başkasının aldığı basit durumlardır. Fakat anne babaların çocuklarına olan inancı ve güveni, hayatları boyunca çocukların yüreğinde bir sigorta misali hazır bekleyecektir. Doğrusu da bu değil midir?

Stressiz Tuvalet EğitimiSara Au · Gün Yayıncılık · 201264 okunma

·

43 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Abdulkadir ERTAKUŞ