İstanbul'dan Mektup
Canım,
uzandığım yerden yazıyorum,
yorgunum pek,
aynada yüzümü gördüm, âdeta yeşil.
Havalar soğuk, yaz gelmeyecek.
Haftada otuz liralık odun lâzım,
-----başa çıkılır gibi değil.
Demin, sofada iş görürken,
battaniyemi aldım sırtıma.
Camlar çerçeveler kırık,
kapılar kapanmıyor,
burda barınmamız imkânsız artık,
-----taşınmalı,
ev yıkılacak üstümüze.
Kiralarsa pahalımı pahalı.
Sana bunları ne diye anlatırım.?
Üzüleceksin.
Derdimi kime dökeyim.?
Kusura bakma.
*
Isınsa, iyice ısınsa ortalık ama,
-----hele geceler.
Bıktım usandım üşümekten.
Rüyalarımda Afrika'ya gidiyorum.
Cezayir'deydim bir sefer.
Sıcaktı.
Alanımı bir kurşun deldi.
Bütün kanım aktı,
-----ama ölmedim.
*
Bana bir hal geldi,
çok ihtiyarladığımı hissediyorum,
- halbuki biliyorsun
-----henüz kırkıma basmadım -
çok ihtiyarladığımı hissediyorum,
söylüyorum da,
söyleyince de kızıyorlar,
-----konferans dinliyorum herkesten.
Her neyse bu bahsi kapat.
*
Filme alınmış Çehof'un ''Ağustosböceği''.
Paris'te de göstermişler. Beğenilmiş.
O zavallı hoppa kadında mı bütün kabahat.?
Ben doktoru hem severim,
-----hem de affetmem eşeği.
Eninde sonunda kim daha bedbaht.?
-----Kim kimin yüzünden.?
*
Paraguvay halk türkülerini çaldı radyo.
Bunlar, dikenli bir yaprağın üzerine
aşkla, güneşle, insan teriyle yazılmış,
acı da, umutlu da.
Bayıldım Paraguay türkülerine.
*
Adviye'den mektup aldım,
beni çok göresi gelmiş,
beni hiç unutmuyormuş..
Şaştım da kaldım.
Yıllardır, sen memleketten kaçıp gittin gideli,
ne kapımı çaldı,
-----ne bir haber yolladı hattâ,
hattâ sokakta karşılaştık,
bir bayram sabahı,
başını çevirip geçti.
En yakın arkadaştık.
Ama, arkadaşlık ağaca benzer
kurudu mu
-----yeşermez artık.
Ben cevap yazmadım.
Neye yarar.?
Evime bile gelse şimdi,
söyleyecek lakırdım yok.
Düşmanlığım da yok elbet.
Otursun güle güle,
zengin bir koca bulmuş.
Hastalıklı bir şeymiş adam,
-----manyağın biri.
Halbuki Adviye ne canlı kadındır.
Gidip baktım oğlumuza,
Pembe, kumral, uyuyor mışıl mışıl.
Yorganı açılmış. Örttüm.
*
Bir kara haber de verdi bu akşam radyo:
Iren Jolio Küri ölmüş.
Daha gençti.
*
Yıllar var
bir kitap okudumdu
ölenin anası üstüne yazılmış.
Bir yerinde iki kız çocuğundan bahseder,
- satırlar gözümün önüne geldi -
sarışın iki Yunan heykeli gibi, der.
İşte bu çocuklardan biri öldü.
*
Bilmem ki nasıl anlatsam,
büyük bilgin, büyük adam,
ama şimdi lösemiden ölen
O sarışın kız çocuğu da.
Bu ölüm bana çok dokundu.
İren Jolio Kuri için
-----ağladım bu akşam.
Ne tuhaf,
---İren deselerdi, İren
-----öldüğün zaman,
-------deselerdi,
İstanbullu bir kadın
hem de hiç tanımadığın,
ağlayacak arkandan,
-----deselerdi,
------şaşardı.
Kocası geldi aklıma,
bir mektup yazsam,
başsağlığı dilesem
-----diye düşündüm.
Adresini bilmiyorum ama.
Paris, Frederik Jolio Küri, desem,
-----gider miydi.?
*
Bir de Fransız yazarı öldü.
gazetede okudum.
Adını bile duymamışsındır.
Çok ihtiyardı zaten,
üstelik de egoist,
-----sinik,
------cenabet herifin biri.
Her şeyle alay etmiş ömrü boyunca.
hiçbir şeyi, hiç kimseyi sevmemiş,
bir köpeklerle kedileri,
ama yalnız kendininkileri.
Mülakat vermiş ölmeden bir kaç gün önce,
ölümü alaya alıyor aklınca,
ama belli dehşetli de korkuyor.
Resmi de var,
büyük annemizi erkek yap,
tepesine bir takke koy,
-----işte herif.
Korkunç bir yalnızlık içinde
-----sıska bir ihtiyar.
Ona da acıdım
Belki büyük annemize benzediğinden,
-----belki de yalnızlığına.
Acıdım,
ama aynı acıma değil elbet,
acıyorsun İren Küri'ye,
çocuklarını düşünüyorsun, kocasını,
ama daha çok dünyaya acıyorsun,
-----büyük bir insan öldü diye.
*
Sana bir müjdem var:
okumayı öğreniyor tembel oğlun,
epeyi söktü kerata:
tut, koş, kitap, kalem, çanta...
*
Mükemmel değil mi.?
Her harfi bir şeye benzetiyor:
A bir evmiş,
-----B göbekli bir adam,
-------T bir keser.
Ödüm kopuyor tembel olacak diye.
*
Hep ona iş yaptırmak istiyorum.
Kız olsaydı kolaydı.
Kadınların her yaşta her iş gelir elinden.
Ama beş yaşında bir oğlan,
-----ne becerebilir.?
Ah bir ısınsa havalar...
Isınacak.
Uzadıkça uzadı mektubum.
Kendine iyi bak,
bana hemen cevap ver.,
beni unutma.
Bana hemen cevap ver.
Akıllıdır Münevver,
nasıl olsa, ne yapıp eder,
falan filân diye kendini avutma.
Sensiz perişanım.
Beni unutma.
Kendine iyi bak.
Gözlerinden öperim canım.
Güzel geceler.
Kendine iyi bak.
Bana hemen cevap ver,
Dertlerimi aklında tutma,
-----unut,
--------Beni unutma...
*
1956 (Sayfa: 77-82)
Sayfa 82Kitabı okudu
·
152 görüntüleme
Nazım Hikmet - Karımın İstanbul'dan Yazdığı Mektup
*
youtube.com/watch?v=75O9L7l...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.