SeHeR TüLâY
@ShrACR
1296 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Konular
Şu anda okuduğu kitaplar
Sabitlenmiş gönderi
7 kat yerin dibinde de, 7 kat yerin üstünde de olsan, unutmayacağım seni Canım Evlât #EnesKara
*
Gözlerinin derinliklerine bakıp, ellerini tutup, sana ''Hiç kimse sevmese seni, ister inan ister inanma, benim sevgim sana yeter, artar. Yeter ki yüreğini aç bana ve bir fırsat ver,'' diyebilmek isterdim..
Hiçbir şey yapamasak, birlikte ağlardık be Canım Evlât. Birlikte.. Birlikte.. Birlikte..
*
#10Ocak
*
''İyi bir kitap size çokça deneyim bırakır ve bittiğinde yorgun hissettirir. Çünkü okurken, birden fazla hayatı yaşarsınız.''
*
#WilliamStyron 
William Styron
*
Bu kitabı siz yazdınız..
''..Schopenhauer'ın idealizmine göre ölüm sadece hayat ''rüyasının'' sonra ermesidir. Ama rüya görmek için rüya gören biri gerekir, bu kişi rüyanın dışında olmalıdır. Bu yüzden idealizme göre asıl benliğimiz kesinlikle ölümden zarar görmez. İşte bu yüzden Schopenhauer idealizmin ölümsüzlük sorusuna ''en eksiksiz cevabı'' verdiğini söyler, zira ölümle ''içsel [hakiki] doğamızın yok edilemeyeceğini'' kanıtlamaktadır. Zamanın büyük bir kısmında gündelik, cisimleşmiş, ''ampirik'' benliğimizi tanımlamak için müphem ''ben'' sözcüğünü kullanırız elbette ki bu ben gerçekten de ölümle sona erer. Fakat metafizik içgörünün bizi götürdüğü noktada ''ben''in hakiki anlamının ''aşkın'' ben olduğunu, zamanın ötesinde kalan, dolayısıyla doğumun ve ölümün ötesinde kalan bir ben olduğunu görürüz.
Demek ki Nietzsche'nin Schopenhauer'dan aldıklarının kalbinde bu vardır. Ölümün son-olmamasını bilme yönündeki ''metafizik ihtiyacı'' artık Hıristiyanlıkla doyurulamayacak, Schopenhauer idealizminin içerimlerinde yeni bir doyum alanı bulacaktır.''
Sayfa 131Kitabı okuyor
SeHeR TüLâY tekrar paylaştı.
Dinsel öğreti, dünyada sahip olunamayan ve arzusunun duyulduğu güzelliklerin istencidir “ilahi adalet, asrı saadet “ ve cennette “sonsuz mutluluk” dünyada bir şeylerin ters gittiğinin kabulüdür. Gerçek dünyada insanca yaşam yoktur. Din, gerçekliğe duyulan maneviyatın kendisidir.
Din, insana aykırı toplumsal ilişkiler içine hapsolmuş insanın sahici insanlığı arayışıdır. Çünkü, bu tersine dönmüş dünyada “insani öz sahici bir gerçeklik” kazanamamıştır. Din, gerçek dünyada sahici insanlığı bulamamış olan insanın, özlediği insanlığı dile getirir.
Dinsel ıstırap çekme aynı zamanda hem gerçek ıstırabın ifadesi hemde gerçek ıstıraba karşı protestodur. Din ezilmişlerin of çekmesi , kalpsiz dünyanın kalbidir, ruhsuz koşulların ruhudur. Din halkın afyonudur.
Yani Marx’ın söylediğinin açıklaması; 👇🏻
Mevcut toplum derin bir ıstırap çekmektedir . Din, bu ıstırabı kendi fantastik anlatı ve ritüelleriyle hem ifade hem protesto etmektir. Din ezilmişler açısından kalpsiz bir dünya tahayyül edilebilecek kadar insanca özlemlerin paylaşılmasıdır.
Yani afyon aslında ezilmişlerin sıkıntılarını giderebilmek için dinsel ritüellerde yan yana gelerek dayanışmalarını çeşitli kolektif avuntu pratikleriyle çektikleri gerçek acıları bir nebze olsun hafifletmeyi anlatır.