Fakir Baykurt
Köy Enstitüsü mezunu eğitimci Fakir Baykurt,
evlerinin önünde açılan yeni kahvede çay içmek ister.
Anası çayı söyler ama ağzı yanan Fakir Baykurt bardağı yere atar. İşte sonrası...
1929'da Burdur'da doğan asıl adı Tahir olan Fakir Baykurt'un çayla tanışması ve anasıyla öğretmenlik konusundaki diyaloğu çarpıcı...
1948'de
Evet, bizim ödevimiz bu gidici, dayanıksız yeryüzünü öyle derin, öyle acıyla, tutkuyla kavramak ki onun özü 'görünmez olarak' bizde yeniden dirilsin. Bizler 'görünmez'in arılarıyız.
Çılgın gibi topluyoruz görünür'ün balını. Görünmez'in büyük altın kovanında biriktirip saklamak için.
Geceleri yokluğa ışınlanan ruhum
Sabah bir sesle uyanır.
Yaşadığını sanan bedenim
Ölümle gerçek uykudan uyanır ….
Geceleri yokluğa ışınlanan ruhum
Sabah bir sesle uyanır.
Yaşadığını sanan bedenim
Ölümle gerçek uykudan uyanır ….
Bu Tufan Niye?
Bir çelimsiz vücut ile bir kara kader,
Üzerimdeki lanettir necis hediye,
Herkesin bağında nice meltemler eser,
Benim ömrüm zaten çölken bu tufan niye?
Çözemez derdimi gelse cümle insanlar,
Düğümlenir nice akıl, çöker ilmiye,
Gözde yaş, gönülde sızı, ruhta hasar var,
Üfleseler yıkılırım; bu tufan niye?
Acıma sırıtır melek yüzlü şeytanlar,
Dostlar şaşar dertlerimdeki silsileye;
İlim irfan çaresizdir, biter imkânlar,
Sönmez ateşte yanarken, bu tufan niye?
Doktor MBC
Dünyada sığmayanlar sığıyor hayalime
İnsanların esiri değil, hürriyet de hür
Sayfa 22Kitabı okuyor
Simsiyah bulutlardan bakıyorum göklere
Bahçıvanlar sessizce diken yetiştiriyor
Mahrum bırakılsam da dünyada çiçeklere
O hülyalar bahçesi artık beni bekliyor
Sayfa 17Kitabı okuyor
Sen ki gül bahçesinde kalbimin mahurusun
Bir de hüzzam yerine bana nihayeti sun
Sayfa 15Kitabı okuyor
Hicran rüzgarıyım tarih bendedir
Efsaneler bende, masallar bende
Hâlâ anlamadım kavuşmak nedir
Feryadım kalmadı bu son bedende
Sayfa 12Kitabı okuyor
Gözlerim kararır, biter hevesim
Yokluğun sesinde kasılır sesim
Sevginle yaşayan, coşan nefesim
Siyah saçlarının telinde kalır
Sayfa 11Kitabı okuyor
“Sanma ki derdim güneşten ötürü;
Ne çıkar bahar geldiyse?
Bademler çiçek açtıysa?
Ucunda ölüm yok ya.
Hoş, olsa da korkacak mıyım zaten
Güneşle gelecek ölümden
Ben ki her nisan bir yaş daha genç,
Her bahar biraz daha aşığım;
Korkar mıyım?
Ah, dostum, derdim başka”
ORHANVELİKANIK
BİLMİYORUM …!
Gece demlenirler göz kapaklarımda
Mor ceset torbaları taşıyorum
Kaç harf iflasını açıklamışken yokluğunda
Şimdi ben
Nasıl senin geçmediğin cümle kurmaya cüret edebilirim
Kalem mürekkebe küs
Hece kelimeye
Ben hasretin meyhanesinde
Oluk oluk özlem içerken
Şimdi ben
Senin yanımda olmadığın bşr evrende yaşamaya katlanabilirim
Ah Şu Lanet Başağrısı
yine başladı başım
yine dünyam kapkaranlık
*
ne aspirin ne novaljin ne şurup
eczanelik ağrı değil bu benimkisi
değil dostlar
---beyin değil
----işte elektrosu