Tərk eləyin cavanları, -
Zərrəcə yoxdu qanları!
Sözləri doğru isə də
Başları saşdı,qoymayın!
Çöhrə təraşdı,qoymayın!
Mən M.Ə.Sabirə və yazdıqlarına tərifdən başqa heç nə deyə bilmərəm.Onun yaradıcılığı kor doğulan uşağa təbiətin gözəlliyini də göstərə bilər,millət qəmi ilə yananlara cəhənnəmin alovunu da.Sabir qədər millət qəmi çəkə bilsə idik:”İş vəqti qeyrət vəqtidir”,-deyib hərəkət edərdik.Əzim Əzimzadənin illüstrasiyaları da kitabın “rənginə rəng qatır”.Bir sözlə,
Süphanəkə,süphanəkə,süphanəkə,ya rəb!
Baxdıqca bu hikmətlərə heyran oluram həp!
