Sasin'in Gecesi'ni büyük beklentilere girmeden okudum. Okurken insanı yoran uzun cümleler, metaforlar, hayaller vardı. Çocukluğundan beri gökyüzüne bakan Sasin'in ailesi ve çevresindekiler tarafından çok da değer görmediği yaşamında bir gün yine gökyüzüne bakarken kendisine Ahter aracılığıyla seslenen bir yıldız olan Zülcelal ile sohbetleri ile olaylar gelişiyor. Çünkü Mümkünler Göğü'nde her şeyin mümkün olduğu bu yere gitmek istiyor Sasin'in kalbini alarak. Ama Sasin kalbini çoktan Miran'a verdiği için onun peşinden farklı bir hayata sürükleniyor. İç savaş, açlık, yoksulluk, ölüm gibi olaylar sonucunda Sasin kabuğundan çıkıp Zülcelal'i ve ülkesini bırakıp kaçmak zorunda kalıyor. Buradaki hayatında pek de akıllıca davranmasa da bir adamın gelişini evde bekleyen kadın olmaktan kendi ayakları üstünde durabilen bir kadına dönüşüyor. Ama yine de bu hayatta eğreti durduğunu fark ederek, Zülcelal'e kavuşmak için savaşın yıkıntılarına geri dönmek istiyor. Üstelik kimseye haber vermeden uçup gidiyor. Kitap aslında Sasin ve Ahter'in konuşmaları üzerine kurulu. En sonunda bu sesin kendi iç sesi olduğunu fark ettiği anda zaten artık her şeyden de vazgeçmiş olduğunu anlıyor. Dişinizi sıkıp okuduğunuzda içinden alınabilecek güzel cümleler var. Ama sıkılıp bırakmaya da çok müsait.

Sasin'in GecesiN. M. Ayşegül Koluman · İndie Yayınları · 201739 okunma

·

38 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hilal Ku