Yaşar Kemal' i her okuduğumda Çukurova nin havasını tadını tuzunu alırım, canımmm memleketim. Acısıyla tatlısıyla bizimsi bizimsi gelir . Mutluluğum, üzgünlügüm, öfkem, heyecanım , hasretim bi kat daha artar .
Kitabi okurken bi Esme oluyorsunuz canınız acıyor, bi Hasan oluyorsunuz yerleyeksan , bi Abbas oluyorsunuz karasevdalı , bi Halil olursunuz umutsuz , bi büyükana oluyorsunuz cigeriyanık...
Abdurrahman Keskiner ile komşu idik , zamanında sanatla ilgilendiğini biliyordum ama 80 civarında filme yapımcı olarak imza attığını çok sonra öğrendim. Yaşar Kemal'in Yılanı öldürseler de bunlardan biri. Kitabı okuduktan sonra filmi de izlemeden edemedim. Tam da burda şu klasik cümleyi kurmadan da geçemicem :) Tabiki kitap filmden daha guzeldi. Ama yine de 70lerin sonu 80 lerin başında ki Çukurova yi görmek de güzeldi.
Okuyunuz efendim , tavsiyemdir....
Yaşar Kemal
··
342 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.