Hatırlıyorum. Chicago. Chicago, uzun zaman önce. Millie ve ben. Orada tanıştık! Şimdi hatırlıyorum. Chicago. Uzun zaman önce" Eğer bu şaheseri okumadıysanız, üstte alıntıladığım kısım sizin için çok fazla anlam ifade etmeyecektir. Aslında kitabı basit bir bilim kurgu romanı olarak okuyan herhangi bir okur içinde yine pek anlam ifade etmez. Ama eğer az biraz şanslıysanız ve post moderniteye çok çok az bile olsa hakimseniz bu kitap sizlerin bir parçası haline gelecek ve her bir çözümlenmiş- çözümlenmemiş ayrıntı, dokunuş içinizi ısıtacak. 1953 yılında yayımlanan bu roman, günümüze hatta çok daha ötesine ışık tutmuşa benziyor. Bir itfaiyecinin belki Nietzsche' nin Zerdüştü'nün belki de basit bir itfaiyecinin ( belki de aynı anda ikisinin) hikayesi anlatılıyor Fahrenheit 451'de. Kitap sona doğru giden gidişatta gerçek yaşamla örtüşen anektodlarla dolu olsa da sonu girift bir rüyayı andırıyor. Kitap son sayfasına kadar bittiğinde ise bunun tüm bu şeylere insan yaşamının sebebiyet vermesi için ne kadar makul olduğunu fark ettim ve eğer birgün itfaiyeciler tüm kitapları yakmaya başlarsa bende bu kitabı ezberleceğim Mr. Bradbury söz veriyorum. Eğer birileri bana , ne iş yapıyorsunuz diye sorarsa; Hemen diyeceğim orada: Hatırlıyorum.

Fahrenheit 451Ray Bradbury · İthaki Yayınları · 202290,2bin okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ada