Bir İdam Mahkûmunun Son Günü eserini incelemeye almak istiyorum.
Öncelikle kitaba uzunca bir önsöz ile başlıyoruz. Sabredip okursanız dönemin Adalet sistemiyle ilgili pek çok bilgiye sahip olabilirsiniz. Kitabı bu önsöz sayesinde daha iyi anlayabilirsiniz.
Sonrası Trajedi hakkında bir tiyatro metni; İnsanların tepkisi ve daha sonra Kurgu ve ölüme giden yol..İdam Mahkumunun vesayeti, iç sesi..
Adını ve suçunu bilmediğimiz bir idam mahkumu. Sadece bir annesi, karısı ve kızı olduğunu biliyoruz.Bir cinayetle suçlanıp altı hafta sonra giyotinle idam edileceğini. Ne kadar ürpertici değil mi? Sadece bir hiçlik var. Çünkü bu mahkumun suçu olup olmadığı bile belli değil. Temyize giden idam kararı reddedilerek geri gelir bir sabah ve işte o gün bugün olduğunu anlar isimsiz kahramanımız o gün içinde ikindi vakti saat dörtte öldürülecektir.
Victor Hugo bu eseriyle aslında en etkileyici olan şeyleri bir insanın ölüm gününü, saatini, her dakika korku, acı, endişe yaşaması bir diğeri ise kızının onu tanımaması. Yazarın o kadar ustaca kalemini kullanması sonucu mahkumla empati kurabilme.
Bir çoğunuz bu eseri okumuştur. 19. Yüzyıl Fransa'sının tarihi, politik ve toplumsal yapısını gerçekci şekilde yansıttığı bu eseri benim gibi sizlerin de beğenebileceğini düşünüyor ve bir kaç alıntıyla incelemeyi sonlandırmak istiyorum.
Hiçbir şey söylemeden aklı ve yüreğiyle beni nasıl da etkileyebiliyor?
Hiç konuşmuyorsun, kederli bir halin var dedi annem. Oysa yüreğimde cenneti taşıyordum...
insan içinde bulunduğu umutsuz koşullarda bazen bir zinciri bir saç teliyle koparabileceğini sanır.
Kitaplarla kalın.
