her sayfası fazla yürek burkan ve her defasında daha da kötüye giden bir hayatın olması ama yine de yaşamdan vazgeçmemenin kitabı.. beğendiğim kısımları olduğu kadar beğenmedigim şeyler de var kitapta ama genel olarak bende biraz olsun etki bıraktığını düşünüyorum. fugui karakterine başta bazı şeyleri hak etti desem de hiç bir hayat bu kadar çok kaybı ve acıyı hak etmiyor olmalı tabi bu onun hayatı ve benzerlerinin hayatları için söyleyebileceğim bir yargı olur. insanın en çok da sevdiklerini tarafından sınanması en büyük acı olsa gerek. "sevdiklerim birer birer öldüler ama ben hala hayattayım." ve buna yaşamak demek ne kadar doğru? yaşa(ma)mak! sanırım en ideal isim olurdu ama buradaki yaşamak bence herkesin bildiği bir anlam taşıyan yaşamak değil gibi hissettiriyor.. kitap hakkında "kesinlikle okuyun!", "okumazsan çok şey kaybedersiniz!" diyenlere o kadar da büyütülecek bir kitap olmadığını söylemek istiyorum. aslında kitabın akıcılığı var ama bazı şeyler fazla karışık değil de üst üste yazılmış gibi geldi bana ya da kafam dolu olduğu için öyle hissettim bilmiyorum zaten baya bir ara vermiştim ilk yarısını okuduktan sonra:" kendi ülkesinde yasaklanmasını aslında anlamış oldum her nasıl ki bizim ülkemizde şeker portakalı yasaktı bir nevi aynı kefeye konulabilecek kitaplar diye düşünüyorum. tabi şeker portakalı bir tık daha sevdiğimi söylemem lazım. kitabı öneriyorum ama okumazsanız da bir şey kaybetmezsiniz diye düşünüyorum. “karanlık gökyüzünden inerken gözümü kırptığım anda alaca karanlığın uçup gideceğini biliyordum. uçsuz bucaksız toprakların gürbüz göğsünü sergileyişini izliyordum. davetkâr bir çağrıydı. bir annenin yavrusuna sesinişi gibi, topraklar geceyi çağırıyordu.”

YaşamakYu Hua · Jaguar Kitap · 201634bin okunma

·

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

maria