Deneyci, şempanzenin bildiği bir yerde saklanmış bir şekeri arıyorsa, şekerin kendisine verileceğini anladığında şempanze genellikle insana yardımcı olur. Fakat insan şekeri kendisine saklıyorsa, hayvanın bir sonraki denemede ona yalan söylediği gözlemlenir. Bu bir yandan şempanzenin insanın niyet sahibi olduğu gerçeğini ve öte yandan, durum hakkında kendi bildiği şeyin insanın bildiğine tekabül etmediğini kavradığını gösterir. Dolayısıyla insanın kafasında olanın, kendisinin bildiğinden farklı olduğunu algılar.