Kolombiyalı Tomás Gonzáles , melankolinin acıdan farklı yanını gösterirken tumturaksız olmayı, ötenaziyi eli titremeden betimlemeyi , zamanın işkencesine maruz kalan bir kahramanın dokunaklı hikâyesini hayatı kutsayarak anlatmayı büyük bir ustalıkla başarıyor.
