“Evliya Çelebi büyük bir heyecan içindedir; ağlayarak Peygamberimiz (s.a.v.)'in elini öper ve "Şefaat ya Rasulullah" diyecek yerde Peygamber Efendimiz (s.a.v.)'in heybetinden ve güzelliğinden dolayı dil sürçmesi olur "Seyahat yâ Resulallah!" der. Bu dil sürçmesi Resulullah (s.a.v.)'in çok hoşuna gitmiştir; tebessüm ederek: "Şefaat ettim, sıhhat ve selâmetle seyahat eyle! Fâtiha!" buyurur. İmdi, Sa’d b. Vakkas’ın nasihati üzere önce bizim sevgili İstanbul’umuzu yazmaya başla, yürü işin rast gele diyerek onu uğurlamıştır.”