Bu bir veda mektubu değil. Çünkü sana söylemiştim, ben senin şarkılarında yaşamaya devam edeceğim. Hayat, insanın isteklerinden bağımsız, kendi başına akan bir coşkun ırmak. O ırmağı ne kadar anlar, onun akışıyla ne kadar uyumlu olursan, kendinle de o kadar uyumlu olursun. Mutluluğun ve başarının ilk adımı budur. Ama hayata uyum sağlamak, boyun eğmek demek değildir. Pek çok insan, hayatın kötülüklerine seyirci kalır ve sadece hayıflanır. Sen, seyirci kalan ve hayıflananlardan olma. Kötülüklerin karşısına akıl ve cesaretle dikilen, onlarla savaşan, sayısı az ama değerli insanlardan ol. Bazen insan, bu zorlu mücadelenin içinde kendini kaybeder. Aklı karışır, yolunu kaybeder. İşte böyle anlarda, yol gösterecek bir güce ihtiyaç duyar. Gökyüzünde pırıl pırıl parlayan ve yerinden hiç oynamayan bir yıldız vardır. Ona Çoban Yıldızı derler. Yollarını kaybedenler, ona bakar ve doğru yolu bulurlar. Akıl ve cesaret, insanın içinde- ki Çoban Yıldızı'dır. Aklına ve cesaretine sahip çık. Unutma, sen bir sanatçın. Sanat acılardan doğar. Acı çekmeyenler seni hiçbir zaman anlamayacaklar. Kendini onlara anlatmak için çırpınıp, zamanını boşa harcama. Bildiğin yolda yürü. Sen benim hayata verebildiğim tek ve en değerli eserimsin. Yolunaçık olsun. Beni unutma...
Sayfa 350Kitabı okudu
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.