"Elinizi çabuk tutun çocuklar, tez büyüyün, dürüst düşünün. Yağmacılar doymazlar azla buzla, tuz dökerler yaralara." "İnsanların yüzleri kolayca görülebilir ama yürekleri gizlidir." Maalesef bu cümleyi çok farklı şekillerde söylesekte hepimiz söyleriz. En düz hâliyle gerçek yüzünü gördüm deriz. Yani evet var böyle bir şey, yürek yüzü diyebiliriz. Biri bana senin gerçek yüzünü gördüm dese bence hiç üzülmem. Gerçek yüzümü gizleyebildiğimi hiç sanmıyorum çünkü. Bugün yanımda birine öyle dediler. Çok üzüldüm. Bıktım şüphe tohumlarından. Herkesin nefret dilinden öyle yoruldum ki. Ben bir yerde huzursuz hissediyorsam bunu belli ederim. Aksi elimden gelmez. İnsanlara Allah rızası için benim yanımda onun bunun hakkında konuşmayın diye bağırır vücut dilim. Bir de izin veriririm ya. Öyle 'sanmalarına', ne isterlerse artık. Herkesin kendini çok zeki sanmalarına izin vermenin de var bir hazzı. Çok yorgun, mutsuz hissettiğimde elim özellikle çocukken okudum kitaplara gidiyor. Çok özlüyorum. Ben güzel bir çocuk muydum bilmiyorum ama güzel bir çocukluk geçirdiğim. Galiba o da benim hayattaki mükâfatımdı. Gençliğimin sonlarında olabilirim. Yani. Umudumu geleceğe bağlanmayacak kadar yaşadığımı düşünüyorum. O yüzden geçmişteki, çocuk sereni özlüyorum. Çocukken daha kolaymış her şey, her manada işte. İnsanların yüzüne yüzüne söylemekle meşhur olmak çok güzelmiş. Şimdi sustuklarımı o zaman konuşabilmek ne lüks... Mavi Zamanlar ben de çok eski, tatlı hisler uyandırdı işte. En başta paylaştığım cümleyi, bu kitabı ilk okuyuşumda anladığımı sanmıyorum. 5 ya da 6. sınıftaydım. Şimdi çocukların idraki kesinlikle daha açık. Ben biraz daha macera kısmında kalmışım kitabın, anlıyorum şimdi. Mavi Zamanlar ödül almayı hak etmiş bir kitap. Çünkü şimdi biliyorum artık, yağmacı, doymaz ne demek. Yaraya tuz basılırsa ne olur iyi öğrendim.

Mavi ZamanlarMavisel Yener · Tudem Yayınları · 2016864 okunma

·

74 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren