Büyük bir kentte bulunduğum zamanlar, çoğu kez gecenin üçünde ya da dördünde yürüyüşe çıkarım. Koskoca özel bir müzeyi tek başına gezen bir turist gibi hissederim kendimi. O saate insan neslinin tükendiğini kolayca düşünebilirsiniz. Kaldırımda sendeleyerek yürüyen bir sarhoş, hızla giden bir taksi, karşıdan karşıya geçen bir çift. Bütün bunlar bana, kent kalıntıları -henüz zamanın elinin değmediği terk edilmiş cam ve çelikten yapılmış yapılar- üzerinde düşünecek hayatta kalmış bir kaç kişiden biri olduğum duygusunu verir.
·
19 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.