Kendi kalemimden...
İnsan kendiyle neden çelişir ? Mesela kendin gibi davranırsın bu seni mutlu eder ama uyumsuz olduğunda yalnız kalırsın. Hem kendin olmak istersin hem yalnız olmamak. Kendin olduğunda uyumsuzsundur, uyumsuz olduğunda yalnız... Hem yalnızlığınla gurur duyarsın hem de arkadaşlarına ihtiyaç. Kendin olmak için çok çabaladın biliyorum. Yalnızlığa da alışkınsın aslında. Hatta yalnızken yaptığın şeyler bazen daha çok tatmin ediyor seni. Peki o zaman bir seçim mi yapmak gerekir? Niye sadece kendimize sorduk tüm soruları? Peki çevremiz olduğumuz gibi davrandığımızda niye yalnız bıraktı bizi? Gerçek olduğun için belki de. En acı yalan en tatlı doğrudan daha çekici gelir ya insana; olduğun gibi davranman, onlara uyum sağlamaman rahatsız etki belki de onları... Bilemezsin. Aslında bak şu an bence yalnız değilsin. İki kişiliğin birbiriyle dialog halinde Evet insan sosyal bir varlık ama bazen kendin olmaktan vazgeçmemek gerekiyor. Herkes gider ama sen kalırsın, sen ve senin doğruların. Doğruların kaybettikten sonra emin ol çevrende daha çok insan olacak ama anlamı kalmayacak . Araba devrilince yol gösteren çok olur demiş atalarımız. Ama o araba devrildi,sen hasar aldın belki de araba hurdaya çıktı yani artık gösterilen yolun ya da nereye gittiğinin pek de bir önemi kalmadı. Demem o ki insanlar var ama onların sana ihtiyaç duyduğu ve senin onlara uyumun kadar varlar. Kendin olduğunda uyumsuz görülüyorsan seçim senin elinde: Toplum tarafından sürekli kabul görmek mi istiyorsun -imkansız-, yoksa kendin olmak mı ?
·
68 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.