Bu kitapta insanı rahatsız eden bir şey var. Belki amacı sadece en güzel yıllarımızı bebek, çocuk, ergen kılığında geçirmesek , tam tersi olsa nasıl olurduyu düşündürmekti. Ama maalesef böyle bir kitabı, ölüm gerçeğini düşünmeden okumak çok zor. Zaten elden ayaktan düşmüş bir insanın bir de hafızasını bebek tazeliğinde kullanması gerçekten iyi bir şey olabilir mi? Hangisi daha kötü bilmiyorum. Doğrusunun bebek doğup yaşlanarak ölmek olduğuna tabi eminim. Rahatsız ediyor işte. Otuz yaşında hiç iyi değilim gibi hissediyorum bundan sonrası için güzel şeyler düşünemiyorum. Ama Benjamin gibi 80'lerimde gibi doğmuş olsam sonra git gide gençleşsem. Yani hayattan derslerimi o halimle alsam. Farklı mı davranırdım? Herhalde aynı hataları yapardım. İnsanın vücudu yaşlanıyor. Ruhu isterse hiç yaşlanmaz. Ya da tam aksine daha çocuk yaşta bin yıllık yorgunluk taşıyabilir. Böyle bir kitabın Filmi olmazsa olmaz. Çok eskiden izlemiştim. Konusu sağlam. Eşsiz. Tabi daha allı pullu. Hem de biraz farklı. Kitap çok net, film biraz daha seyirciye hitap etmeye, oynamaya çalışmış. Kitapta ailesi öyle ya da böyle sahip çıkıyor, film de başka bir boyutta anlatılmış. Karısı yaşlanıyor diye onu beğenmediğini açık açık belli eden Benjamin ile film de bunu romantikleştiren Brad Pitt aynı karakter değil gibi. "Bir şeyleri yapmanın bir doğru yolu vardır bir de yanlış yolu." Keşke neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilmesem dediğim zamanlar oluyor. O zaman bu kadar sıkışmazdım. Benjamin'in sonlara doğru çocuk hafızasına doğru gitmesi içinde olduğu durumu herhalde kolaylaştırmıştır. Öleceğini bilmek iyi bir şey gibi durmuyor. Kitap okurken içimden başka biri çıkıyor. Beynimi bölüyor. Bazen bunu nasıl bu şekilde düşünebilirsin nerede senin inancın diyorum. İnanmak da çok zor zaten. Bu hayatı yaşamak gerçekten çok zor. Acaba herkese zor mu?

Benjamin Button’ın Tuhaf HikâyesiF. Scott Fitzgerald · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202121,4bin okunma

·

31 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren