Vakit geldi, şimdi tamam değişimi kabullenmek için , evler tam takır bir kağıdın üzerinde belgeli, şehirlerin mahremiyetiyse çarpıklıklarından kenti çarpıklaştırıyor. Durmadı kimseler ya da durdurmadı değişime karşı koymak için zerreler, vakti zamanında kendi çevrelerinden çıkan bir grup çocuk dünyayı değiştirme çabasıyla da giriştiyse de komşusuna şimdi vakit onun için de tamam. Evin içinde sere serpe uzanmış, kaçtığı ne varsa hayatına aniden tecavüz etmiş ve bunu fark etmemişti insan. Bir şehir, Bir ülke 10 yılda bu kadar mı değişir, vakit çift çift aksa yine de 70lerin çocuğu, 80lerin doğumunu yapan bir dönemin gelişimine yaraşamaz diye düşünürken şimdi vakit kavgalara ,dövüşlere, fikir ürütmeye de tamam. Bugün gelinen nokta o ki Türkiye büyük bir değişimin içinde değil, Türkiye büyük bir değişimden doğurduğu çocuğuna ne olacağının ,o çocuğa ne yapacağının derdinde. O çocuklar bizleriz, altın kaşıkla doğan bir neslin ulaşıma olan kolaylığından faydalanan birisi kulaklarımızın dibine yanaşıp kentin gereksinimlerini bize sunamamışsa da, elimizde ulaştığımız bir yaşam var. Değiştirmek öteki olana yüzünü çevirmekse vakit elbette tamamlanmış ameliyat masasından kalkan bir nesil tüp çocuklarını , tüpte doğan torunlarını koyunlarına almış , daha sonra da kapital gıdıklamalarla sevmiştir. Kızgınlık halka ulaştırdığımız her şeyin kontrolsüz bir biçimde kullanılmamasından ortaya çıksa da, gün geldi cumhuriyet ulaştırdığımız köyler cumhuriyete karşı çıkıyor diye kızdık ,bizler veliahtlığa doğmak için padişah aramıyorduruz elbette ama şehir girifler içindeyse aradığımız altı üstü bir yaşamdır. YAŞAMAKTIR. Böyle bir kitap işte.

Vitrinde YaşamakNurdan Gürbilek · Metis Yayıncılık · 2014772 okunma

··

530 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Furkan