Ne geçti eline kendini böyle hırpalamaktan,
Tükenmekten, acı çektirmekten kendine ,
Etlerini üzüp, sızlatıp
Uzak ölümünü yaklaştırmaktan ?
Ne seçkin kızlar , ne seçkin delikanlılar
Götürüldü, bir düşün, ölümün eliyle,
Ölüm ki hiç kimse görmemiştir onu,
Ölüm ki yüzünü görmemiştir hiç kimse daha,
Sesini duymamıştır hiç kimse ;
İnsanları kırıp geçiren acımaz ölüm !
Evler kurmuyor muyuz her zaman,
Anlaşmalar yapmıyor muyuz her zaman,
Mal bölüşmüyor muyuz her zaman,
Düşmanlık mı yok ülkede her zaman,
Deniz kabarmıyor mu her zaman, dalga götürmüyor mu her şeyi ?
Güneşi gören gözler
Yok oluveriyor günün birinde !
Uyuyanla ölü aynı şeydir ;
Ölümün resmini çizen çıkmamıştır..
```