Ardımda kırık bir ayna
Üvey anneleri hayatımın
Batsın diye güneşe tempo tutan o kız çocuğu...
Evden kaçışımın pembe spor ayakkabıları vardı.
Hüzün neydi sanki o zaman
Artık kullanılmayan dikiş makinesi annemden kalma
Ölüm neydi sanki o zaman
Bir önseziden başka
Evden kaçabilirsin çocuk
Ama kaderden asla !