Film seyretme konusunda bayağı tembel olduğumdan ötürü okumak daha kolay daha eğlenceli geliyor. O yüzden okudum. :) Dört katı kural (disiplin, onur, gelenek, mükemmellik) üzerine kurulu bir okulda aykırı bir ses olan Öğretmen Keating'in öyküsü olduğunu düşünüyorum bu kitabın. Sessiz bir başkaldırı. Yıkıcı değil, iyileştirici amaçlı. Mükemmellik çok önemlidir. Ancak hangi ölçüde ve nasıl? Herkes aynı ölçüde mükemmel olabilir mi? Yani herkes doktor, mühendis, öğretmen olabilir mi? Elbette olamaz. Çünkü her insanın hazır bulunuşluk seviyesi, isteği, eğilimi aynı değildir. Mükemmellik aynı tip insan yetiştirme değil, yetişen insanların işlerinde mükemmel olmasıdır. Kitabın temel eleştirilerinden biri bu. Birey öğretmen olmak istiyorsa onu mükemmel bir doktor yapmak zordur. Onu mükemmel bir öğretmen yapmak gerek ki hem bireyin hem toplumun istediği de budur. Doktorlar ordusu istemez bir toplum. Mükemmel doktor ister. Bay Keating sistemi bir kenara koyup (kendisi de aynı sistemde yetişmiş olmasına rağmen) yeni bir teknik deniyor. İsteğe göre mükemmellik. İhtiyaca göre mükemmellik. Ardından disiplin, onur ve gelenek. İstenilmeyen bir işte disiplin de gelenek de onur da anlamsızdır. Tiyatro âşığı bir öğrencinin öyküsü bunu anlatıyor bize. Tüm öğrencileri katı kurallar eşliğinde aynı noktaya doğru sürüklemek disiplin, onur ya da gelenek adı altında değerlendirilemez. Zira bu zorbalık olur. Öğretmen çocuk için şanstır. İyi bir öğretmene denk gelmek belki de hayatın çiçekli bahçelerden inşasıdır. Öğretmen olarak yöntem konusunda bu kitaptan derslerimi aldım. Elbette mükemmel bir öğrenci yetiştirmeli. Ama önce mutlu, huzurlu, ne istediğini bilen ve kararlı öğrenci yetiştirmeli. Sevdiği işe yönelip mükemmel olan, sevdiği işi onuruyla ve toplumun geleneklerini göz ardı etmeden kendini ve işini disipline edecek öğrenci ve insan yetiştirmeli. Keyifli okumalar..

Ölü Ozanlar DerneğiN. H. Kleinbaum · Nokta Yayınları · 200326,1bin okunma

·

46 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

irem