Çünkü bu politikanın sonucu olarak biz Erkekler, bir tür iki dilli, daha doğrusu iki zihinli varlıklar haline geldik. Kadınlarla, gerçekte var olmayan ve yalnızca Kadınca coşkuları denetlemek amacıyla uydurulmuş " ask ", "görev", "doğru", "yanlış", "acıma", "umut", ve bunlara benzer daha baksa akıldışı ve duygusal kavramlarla konuşuruz; ama kendi aramızda ve kitaplarımızda bambaşka kelimeler ve deyimler kullanırız. "Ask" o zaman "çıkar" beklentisi olur; "görev", "ihtiyaç" veya "liyakat" olur ve diğer sözcükler de buna benzer bir değişim geçirir. Dahası, Kadınlarla, onların cinsiyetlerine çok büyük bir saygı duyduğumuzu ima eden bir dille konuşuruz ve Bas Daireye kendilerine duyduğumuz kadar sofuca saygı duymadığımıza tamamen inanırlar; ama arkalarından -gençler dışında hepimiz- onları "kafasız organizmalar" olarak görür ve çekiştiririz.
Sayfa 64Kitabı okudu
·
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.