Her ikisi de yalnız her ikisi yaralıydı.Tek fark Alparslan yara izlerini bedeninde taşıyorken Jülide kalbinde ruhunda taşıyordu. Şehit olmuş bir annenin kızıydı Jülide annesinin kokusu ile bağdaştırdığı barut ile kan kokusunu daha çok solumak annesine yakın hissetmek için hep sınır ötesi askeri operasyonlara çıkan birliklere gönüllü doktorluk yapmayı seçmiştir. Alparslan ise vatanını canından ötesinde gören arkasında gözü yaşlı kimseyi bırakmamak için hep yalnızlığı tercih etmiş kahraman bir yüzbaşı... Hiç beklemedikleri birbirlerini tanımadıkları bir gece de tutkularının pesinden gitmeyi tercih ettiklerinde birbirlerinde kaybolduklarında bile bir daha hiç görüşmeyeceklerine emindiler. Oysa kader onları tekrar karşılaştırdığın da inkar etseler de bu kez kopamayacaklarına içten içe ikisi de biliyordu. Kitapta en çok savaşın ortasında bile olsa ikilinin birbirlerine söyledikleri iğneleyici sözleri bir şekilde yarım kalmış tartışmalarını, Jülide’nin hassas gibi görünüp demir gibi sağlam oluşunu, herkes Alparslan’ın karşısında selam’a dururken onun ne olursa olsun Jülide’nin gözlerinin içine bakışını sevdim. Yazarın edebi akıcı dili, savaşla aşkı böyle güzel harmanlayıp vermesi hele hele sonunun öyle bir yerde bitmesi beni şimdiden 2. Kitap ne zaman çıkar diye telaşlandırdı. Sevgiyle Kalın... medya55.com/haber/gokcen-ko...

OnsraGökçen Koçan · Mythos Kitap · 2023337 okunma

·

511 görüntüleme

İrlisa♡

@boylehaytiopeyim ·

11ay

offd asiri guzel konusu hemen alicamm

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ceyda