"Her birimiz için farklı olan bir müzik var... Bizim müziğimiz. Doğduğumuz an bize armağan edilen bir sonat. Ana tema, ikincisi ve yapmak istediğimiz tüm doğaçlamalar. Bize hemen verilir ve hayatımız boyunca onu gözler önüne sermek ve parçaları doğru yerlerine koymakla yükümlüyüzdür. Önce biri, sonra diğeri... ama..."
Büyük bir gayretle başını kaldırdı ve çocuğun gözlerinin içine baktı.
"Ama eğer onu çalmazsak, hep doğru zamanı bekleyerek kendimize saklarsak..."
Adam gözlerini kapadı ve sımsıkı sıktı. Sonra yeniden açtı.
"Doğru zaman diye bir şey yoktur Gioacchino. Hiç olmamıştır. Sadece anlar vardır... sadece anlar. Ve hepsi de doğru andır. Eğer kendine ait olan müziği çalmazsan Gioacchino, sonunda bu otların rüzgârda çıkardığı hışırtıdan bile daha azını başarmış olursun. Bilinmeyen, Gioacchino... Gerçek bilinmeyen başkaları değildir. Ve kim bilir nerededir. Bilinmeyen, Gioacchino... sensin."
Sayfa 183 - Doğan Egmont YayıncılıkKitabı okudu
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.