Kitabı çok beğendim. Bence Eğitimcilerin kesinlikle okuması gereken bir kitap. Kitap hem Osmanlı dönemini hem Cumhuriyet dönemini görmüş olan ve bu dönemde birçok önemli vazifede bulunmuş olan,ömrünü öğrencilerine, eğitime adamış olan Mahir İz’in hayatını konu edinmiştir. Mahir Hoca'nın Hayatının her anı biz öğretmen adaylarına ayrı bir ders vermektedir. O öğretmenliğini ailesinden aldığı eğitim ve terbiye ile muazzam bir şekilde yerine getirmiştir. Geçmişten günümüze birçok öğretmen gelip geçmesine rağmen Mahir Hoca'nın iz bırakması Onun bu mesleği farklı yaptığının nişanesidir. Vefatından yıllar sonra bile hayatı araştırılıp okunmaktadır. Kitapta geçen her satır bir ders niteliğinde olmakla birlikte özetle şu maddeleri sıralayabilirim. Hayat boyu her zaman kendimizi yenilememiz gerektiği, öğrencilerimize derslerimize ne kadar sevgi ve tutkuyla bağlanırsak; mesleğimizde o kadar verimli olabileceğimizi, öğrencilerimize öğretmemiz gereken tutum ve davranışların öncelikle kendi hayatımızda uygulamamız gerektiği gibi birçok ders alınabilir. Bu anlamda kitapta ilgimi çeken bölümlerden aşağıda kısaca bahsedeceğim. Mahir İz eğitimli ve bilinçli bir ailenin çocuğu olarak Osmanlı döneminde dünyaya gelmiştir. Anne ve babasının köklü bir aileye mensup olması sebebiyle birçok avantaja sahip olmuştur. Çocukluk yıllarında babasının eğitim konusunda üzerine titremesi sonucu özel bir hoca tutmasından ötürü eğitiminde küçük yaşta çok yol katetmiştir. Sadece öğretmenlik değil birçok alanda ülkeye hizmetleri olmuştur. Mahir İz öğretmenlikte zirveyi görmüş günümüzde pek çok büyüğümüzün hocalığını yapmıştır. Geçmişten günümüze birçok öğretmen gelip geçmesine rağmen Mahir Hoca'nın iz bırakması Onun bu mesleği farklı yaptığının nişanesidir. Mahir Hoca talebelerini evlatlarından evla görmüş talebe hakkında Allah muhafaza buyursun evladın hayırsızı çıkar da talebenin hayırsızı çıkmaz mealinde bir yorum yapmıştır. Gününün saatlerinin talebelerine göre tayin etmiş, dolunaylı gecelerde tekne turları düzenleyip şiirler okumuş, okul dışında birçok farklı sohbetlerle onlarla buluşmuştur. Yeri gelmiş evinde ağırlamıştır. Talebeleri de onun bu babacan tavrına karşılık ona Mahir baba, baba Mahir demişlerdir. Dini ahlaki birçok alanda talebelerine örneklik teşkil etmiş, talebeleri de onun peşinden hiç ayrılmamıştır. Ömrünü talebelerine adayan Mahir İz son nefesini de talebesinin kucağında vermiştir. İz bırakabilen bir öğretmen olmak hiç kolay değil. Çaba ister emek İster. Her şeyden önce tutku, sevgi ister, büyük bir aşk ister. Mahir Hoca da talebelerini sevebilmiş ve iz bırakabilmiştir. Allah Mahir hocadan ve evladının eğitim hayatında özel bir çaba sarfederek bize Mahir İz gibi bir hocayı miras bıraktığı için babası es-Seyyid İsmail Abdulhalim Efendi'den razı olsun .

Eğitime Adanmış Bir Ömür: Mahir İzİdris Topçuoğlu · Ketebe Yayınları · 202259 okunma

·

106 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Öylesine işte..