Abdülaziz hocamızdan okuduğum ilk eserdi kendisini yakından takip ediyordum ancak kitaplarını okumaya fırsatım olmamıştı.
Kitabı okurken ruha kalbe dokunuşu apayrıdı.
Bir müslüman gencin mutlaka başucu kitabı olarak değerlendirmesi gerektiği bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Kitap bir çok yanlışımı gözden geçirmeme vesile oldu.
Bazen insan ruhen bunalır, ve bu ruh bunalımını, darlığı bir takım şeylerle bertaraf etme çabası güder. Bir sohbetle bir yakın samimi arkadaşla vs. İşte bu kitapta o sohbet arkadaşlığıni, o Allah rızası için kurulmuş kardeşliği, o yol arkadaşlığıni hocamızın o nasihatvari anlatımıyla görüp hissedeceksiniz.
Aslında ne çok eksiğimizin olduğunu ne kadar pasifçe bir hayat yaşadığımızi bir müslümanin yükünün aslında okadar da hafif olmadığı ama bununla beraber ihlâsla Allah'ın rızası doğrultusunda yapılması sonucu o yükün hiç hissedilmemesini farkedeceksiniz.
Keyifli okumalar dilerim.