İnsanlara tahammül etmekte zorlandığım zamanlarda Yaşar Kemal okumak iyi geliyor bana. Tek bir duyguya yoğunlaşmışken ben beni alıp duygudan duyguya sürüklüyor. Tıpkı Kuşlar da Gitti'nin bana yaşattığı binbir duygu gibi. Üç çocuk. Hayri, Semih ve Süleyman. Üçü de aynı yola çıkan farklı hikayelere sahip. Farklı hikayelerine rağmen ortak bir amaca sahip üç çocuk... Kuşları yakalamak ve onları para karşılığı serbest bıraktırmak. Eskiden iyi geliri olan bu iş eski itibarını kaybetmiştir çünkü artık "insanlar iyi değildir". Herşeye karşı yabancılaşmışlardır ama öncelikle de insanlıklarına karşı. Kitabı okurken kuşlara ayrı üzüldüm, çocukların onca uğraşları sonunda yaşadıkları hayal kırıklıklarına ayrı üzüldüm. O, bencilikten kör olmuş gözlerle gezen umursamaz insanları okurken sinirlendim. Bunlarla birlikte çocukların her çabasında, mücadelesinde umutla doldum, Dolapderenin anlatıldığı bölümlerde aradığım, ihtiyacım olan huzuru buldum. Orada olmak, kaybolmak istedim. Kuşlar da Gitti Yaşar Kemal'in diğer kitapları ile kıyaslanınca eksik yanları biraz daha fazla gibi görüniyor belki ama Yaşar Kemal'in en kötü kitabı bile piyasadaki kitap müsveddelerinden bile daha başarılı olduğu bir gerçek. Bu yüzden eksiklikleri görmedim bile. Kısa ama etkisi uzun sürecek hüzün dolu bir kitap Kuşlar Da Gitti. Bir kez daha anladım ki Yaşar Kemal okumamak büyük bir kayıp. Kitaplı Günler :)

Kuşlar da GittiYaşar Kemal · Yapı Kredi Yayınları · 202213,5bin okunma

··

19 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hayriye Gül