Şu kör olası mer- hametin iki yönlü bir duygu olduğunu söylemiştim size. Bu duyguyu yerinde harcamasını bilmeyen uzak durmalı ondan; öncelikle, kalbine sokmamalı onu. Acımak, tıpkı morfinde olduğu gibi, hastayı ancak başlangıçta rahatlatır, acıyı uyuşturur. Ama, kullanılan miktarın ölçüsü kaçırıldı mı ya da zamanında kesilmedi mi, öldürücü bir zehir olur. İlk birkaç iğne acıyı uyuşturur, azaltır. Ne yazık ki vücu- dumuzun da, ruhumuzun da anlaşılmaz bir alışma gücü vardır. Sinirler nasıl her gün biraz daha morfine ihtiyaç du- yarsa, duygular da merhamete doymazlar, zamanla biraz daha, biraz daha fazlasını isterler, insanın verebileceğinden de fazlasını. Sonunda da, öyle bir an gelir ki, 'hayır' demek gerekir; hastanın -sanki o güne kadar ona hiç yardımınız olmamış gibi- sizden nefret edebileceği düşünülmez bile.
"İşte böyle, sevgili Teğmen: Merhamet duygusunu diz- ginlemeyi bilmek gerek; yoksa, ilgisizlikten de kötü so- nuçlar verebilir, daha zararlı olabilir
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.