Üniversite ortamında kendini görünüşü ve davranışları ile belli eden bir gencin içindeki susmayan seslere kulak tıkamasını, yaratılışın hakikatinden kaçışını ama sonunda tekrar, içinde huzursuzluk filizlendiren cevapsız sorularını, uzatılmış bir el ile tatminliğe kavuşturmasını anlatıyor. Düzceli Mehmet'in hikayesi insanın içine işliyor resmen. Teslimiyeti , pişmanlığı ve iradesi beni mest etti. Körü körüne bir inanış içinde olmaması , sorgulaması ve kendini tatmin edecek cevapların arayışında ki azmi birçok insana örnek olmalı. Bir de Halit Bey'in, öğrencisine yaklaşım biçimi çok hoşuma gitti. Ön yargısından sıyrılmış insan her zaman başkasının kalbine dokunabilir. Düzceli Mehmet'in görünüşünden dolayı çevresindeki insanlar ona ön yargı ile yaklaşırken Halit Bey ılımlı bir yaklaşım sergiledi. Yumuşaklık ve güzellik, bilgi ile de birleşince insan imar etme yolunda sağlam bir adım attı. En önemlisi ise biz "Müslüman olarak doğduk deyip inandık itaat ettik" kısmından sonra kesinlikle yaratılışın, evrenin , ölümün veya kişilerin aklında muallak sorular bırakacak her durumun bilgisini edinmemiz gerekiyor. Bu hem dinimizi yenilemek açısından hem de başkalarına karşı dini sempati kazandırmamız açısından iyi bir gelişim olur. Kitabın sonu beni çok etkiledi. Kendi halimdeki eksikliklere bakınca, Düzceli Mehmet'in pişmanlığından sonraki yaşantısı benim boğazımı düğümledi. Rabbim arayışımızın sonunu güzel eylesin..

Düzceli MehmetHalit Ertuğrul · Nesil Yayınları · 20175,6bin okunma

·

48 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dem