"Anneliğin birçok sevinç ve birçok hüzün getirdiğini öğrenmiştim. O hüzünlerden biri, aile deneyiminin asimetrisiydi: Bütün günlük sıkıntılara ve işlediğim affedilmez günaha rağmen, çocuklarımın küçük olduğu yıllar hayatımın en tatlı zamanlarıydı. Ama çocuklarımın en tatlı zamanları bu yıllar olmayacaktı. Onlar büyüyecek ve evden ayrılacaklardı. Kendi eşlerini bulacaklardı. Kendi oğullarına ya da kızlarına sahip olacaklardı. Biz onları ne kadar çok seversek sevelim, dönüp geriye baktıklarında, çocukluklarının tuhaf ve kafa karıştırıcı olduğunu göreceklerdi, tıpkı bütün çocukluklar gibi. Onların hayatındaki en tatlı zaman, eğer şanslılarsa, kendi ailelerini oluşturdukları yıllar olacaktı."
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.