İyi olmanın, mutlu görünmenin, sürekli tebessüm etmenin bir başarı ve zorunluluk olmadığını; insanın üzülebileceğini, ağlayabileceğini, işe mutsuz gidebileceğini, öğle aralarında sigara içerken gözyaşlarını kazağının koluyla çaktırmadan silebileceğini öğrendiğimde kendimi daha güçlü ve daha tam hissetmiştim.