Sevgili ölüm"'
Gözlerimde bir ağrıyla uyandım, her zaman ki gibi yorgun ve güçsüz hissediyorum, bir ışık bulmak için ayağa kalkmak istedim ama en son uyandığım da saatin 5 olduğunu hatırladım tekrar uyuyup kalktıysam günün ilk ışıklarını görmeliydim. Ellerimi gözüme götürdüm ama orada tırtıklı bir yapı olduğunu hissettim, resmen gözlerim kabuk bağlamıştı, onu yavaşça çıkarmaya çalışırken bir acıyla karşı karşıyaydım, acıya katlanarak açtım gözlerimi ve önümü görmeye başladım, ilk gördüğüm yer odamın penceresiydi, dışarı baktım kar vardı bembeyaz ama karın üstünde ihtişamını bozan kırmızı izler vardı koca bir şehir ölümle yüzleşmişti. Bir tek ben mi vardım burda sevdiklerim nerdeydi onlar için geç mi kaldım ya ölümden dönüş varmıydı, ölüme giden yol bu kadar kısa mıydı. Ben ölmeyi istiyormuyum soruları bitirmenin tek yolu, herkesle aynı yolda gidip tek yöne seyahat etmekte, ölüm her zaman çok yakında, yaşam ise katlanmak zorunda olunan gaddar bir pislik, elveda dünya...
·
57 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.