Kitap Oscar Wilde'ın acemilik döneminde yazılmasına ve çocuk kitabı olmasına rağmen içindeki 5 kısa öyküde güzel mesajlar veren bir kitap. Birincisinden yani Mutlu Prens hikayesinden başlıyorum: Mutlu Prens şehrin tam merkezinde duran, bütün yardıma muhtaçlara yardım etmek isteyen bir heykeldir. Yerinden kıpırdayamadığı için yardım edemezken Prensin yanına gideceği tatil için dinlenmeye ve hazırlanmaya gelen bir kuş konar. Prens kuştan kendi heykelindeki altınları fakirlere götürmesini ister. Kuş kendisinin yola çıkması gerektiğini söyler ancak Prens onu ikna eder ve kuş altını fakire götürür. Prens her gördüğü fakir için kendini feda eder ve kuştan ricada bulunur. Sonunda heykelin hiç altını kalmaz, belediye tarafından atılır. Kuş ise soğuktan ölür. Buradan anlayacağız ki her kötülüğe çare bulunamaz, bulunmaya çalışılırsanız da kötülük her yanınızı sarar gibi hissedersiniz ve tükenirsiniz. İyilik bu dünyada önem görmese de diğer dünyada ya görecek ya da görmeyecek. Belki de dünyanın adaletsizliğe de ihtiyacı var. Harika Fişek: Yapılacak düğün için patlamaya hazırlanan bir grup fişek heyecanlıdır ve havada uçarken ne kadar eğleneceklerini konuşurlar. Fakat bir fişek vardır ki kendini bütün fişeklerden üstün görür. Uzaya kadar uzanacağını ve yıldızlarla konuşmak gibi boş işlerle uğraşmayacağını söyler. Patlama anında herkes yükseğe fırlarken kibirli fişek unutulur ve bir bataklığa düşer. Belki de tanrı ona 2. şansı verip başka kişiler ve mesajlar da yollamıştı ama fişek yine kendini en üstün olarak bilmeye devam etmek istedi. Son anına geldiğinde ise hala üstündür.(Cahilliğin gücü denebilir :)) Bencil Dev: Bahçesinde çocukların oynadığı Dev çocukları kovar. Çiçeklerin açmış olduğuu ve kuşların öttüğü bahçe çocuklar gidince kar ve kırağının olduğu bir bahçeye döner. Dev bencillik yaptığını anlar ve çocukları bahçesine davet eder. Böylece Devin bahçesine bahar tekrar gelir. Dev yaşlandığında yıllar önce ağlarken yakaladığı çocuğu görür ve çocuk ona "Sen bahçende oynamama izin verdin ben de seni cennet bahçeme götüreceğim." der. Bu hikayede çocuklar sevgiyi ve coşkuyu sembolize eder. Sevginin olduğu yerde mutluluk ve huzur da olduğu fikrine varabiliriz. Bülbül ve Gül: Öğrencinin aşığıyla dans edebilmesi için kırmızı güle ihtiyacı vardır fakat bahçesinde kırmızı gül olmadığı için öğrenci ağlamaktadır. Bunu duyan Bülbül sırf Öğrenci'nin aşkı için kendi kanını ve bedenini feda eder. Öğrenci gülü getirdiğinde ağışı daha pahalı bir teklif aldığı için öğrenciyi reddeder. Öğrenci çok sinirlenir, felsefe okumalarına geri döner ve gül bir arabanın altında ezilir. Buradan kimi sevginin fedakarlık ve içtenlik kimi sevginin ise sadece sahteliği barındırdığını anlıyorum. Belki de yazar burada bilginin ve hikmetin aşktan daha önemli olduğunu vurgulamak istemiştir... Vefalı Dost: Hans ve Değirmenci sözde yakın arkadaşlardır. Hans Değirmencinin güzel sözlerini çok sever ve arkadaşının bahsettiği gerçek arkadaşlık kavramını sürdürebilmek için arkadaşına yarım ettiğini sanarak kendisinden ödün verir ki bilmez kendisinin köle olarak kullanıldığını. Alında Değirmencinin de cahilliğinbe bakılırsa o da arkadaşlığı köle olarak kullanmak sanıyor. Fakat Değirmenci Hans'a asla yardım etmez ve yaptığı küçük yardımları ise hep Hans'ın yüzüne vurur. Değirmenci ise bir gün Hans'dan istediği "iyilik" yüzünden Hans saf bir şekilde hayatını yitirir. Burada benim çıkardığım mesaj sorgulanmazsa hiç bir şey iyiye gitmez , hep kandırılır ve köle olup hayatını başkaları kullanır. Kitap bütün olarak düşünülürse bize dünyadaki temel kavramları farklı bir şekilde açıklamaktadır. Mesela verilen veya hissedilen sevginin gerçek olup olmadığını anlamamız için farklı hikayeler gözümüzün önüne farklı hikayeler sunulur.

Mutlu PrensOscar Wilde · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202223bin okunma

·

53 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

elif