Oruç Aruoba-Benlik
Kitabın başlangıcından tamamlanmasına kadar geçen süre 15 yıl. Yazma sürecinde uzun bir yolculuğa çıkıyor Aruoba. Bir yere varmak için değil, kendisinin tabiriyle "bir anlama yolunu sorgulayarak yürüyebilmiş olmak..." için.
Aruoba, "Yengeç"i içinde gerçekleşen çatışmalar ve durumlara ancak bir başka özne dahil olduğunda açıklamalar bulabilmesiyle varlığını keşfettiğini belirtiyor. Onu merak ediyor, tanımak, ulaşmak, onun gözünden kendini görmek istiyor. Çünkü o en içinde olmasına rağmen kendisine oldukça yabancı. Onun kendisinden çok farklı olmadığını da düşünüyor.
"Ben de onun gibi değil miyim?
Ben o değil miyim?
o, ben değil mi?"
Okura samimiyet hissettiren seslenişlerinde okurun çelişki hissettiği zaman tekrar düşünmesini istiyor Aruoba. "Yengeç, suda yaşar; ama, yüzme bilmez- suyun içinde yürür." Eğer arkanıza yaslanıp derin düşüncelere dalmak istiyorsanız bu kitap size göre. Zaman zaman Aruoba'nın içtenliğini derinden hissettiğiniz zaman zamansa duraksayıp -nereye varmalıyım?- sorusu içinde kaybolacağınız bir kitap.
Yengeç de dayanamıyor tutarsızlıklara. Sahicilik yitirildiğinde bir self mutilasyonu tetikliyor. Belki de yengeç bu kutuplar arasında ki derin uçurumlara yuvarlayarak araya bir köprü kurabilmek için güç veriyordur? Ya da sadece seyrediyordur.
Bilimsel yöntemlere yaptığı eleştiriler Aruoba'nın bilimin amacından ayrılıyor olmasından kaynaklanıyor diye düşünüyorum. Bir çare bulma arayışı değil onunki. O sıkıntılarından kurtulmaya değil onları verimli kılmaya çalışıyor. Yaptığı kendini anlama uğraşısı. Bir kuram oluşturmak değil istediği, okura sunduğu karmaşayı okurun seyredip kendisinin bir düzen bulmasını istiyor.
"Gerçekleştirebilecekken gerçekleştirmediklerim özgür olmadığımı mı gösterir- yoksa tam tersini mi..." Özgürlük sorununa sıklıkla değiniyor kitapta. Yapmadıklarına ve yapamadıklarına bir kulp uydurup sorumluluktan sıyrılmak için- mi -yazdığını okura soruyor Aruoba. İsterse kolaylıkla okuru manipüle edebilirdi. Nerden bilecek ki okur? Aruoba bunları da sorgulatarak zihnindeki fırtınaların içine okuru da dahil ediyor.
Aykırı bir yaşam ve onun sonu olan ölüm arasında yaşanılan anların, anıların ve düşlerin gerçekliğinin bilinmezliğinde birbirine karışıveriyor tutmaya çalıştığımız ipler okurken. Anları ",anlamlarını ve güzelliklerini bilerek, (acı bedellerini de ödeyerek), bilinçle yaşarsam, onlar, "hep yaşarlar"."
Kitabın başında "Burada" ile başlayan Aruoba kitabın sonlarına doğru "Buradayım" deme cesaretine nihayet ulaşıyor.
"Hep buradamızdayızdır da, hiç kendi yerimizde olmamışızdır."
Dilerim okuduktan sonra, kendimim ve buradayım, diyebilirsiniz. Keyifli okumalar.
Benlik
·
114 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.